Boerin met pensioen

Dag allemaal

Na meer dan 36 jaar, waarvan 33 op de boerderij, ga ik stoppen met werken bij Amerpoort. Tijdens mijn ziekteperiode (o.a. long covid) bedacht ik dat het werk op de boerderij me te zwaar werd en ik eigenlijk de komende jaren samen met mijn echtgenoot wilde genieten van de tijd dat we nog redelijk mobiel en fit zijn. Met mijn werk op Sherpa (in het verleden Eemeroord) erbij gerekend ben ik dan 43 jaar werkzaam geweest in de gehandicaptenzorg. Het is mooi geweest.

Wat daarin vooral mooi is geweest, is de tijd op de boerderij, mijn ultieme droombaan! Toen ik daar begon was het nog een kleine boerderij, een houten gebouw. Samen met Willem Voormolen, Jur Barf en Hanneke Henrichs zijn wij als 'vier musketiers', onder de bezielende steun van destijds directeur Leo van Beek, begonnen met het grote avontuur van de Huydecoper, één van de eerste  zorgboerderijen in Nederland.

En wat een avontuur was het! Televisie-opnames van de Postcode loterij, grote en kleine sponsors en donateurs, heel veel vrijwilligers en breed gedragen steun vanuit de Amerpoort (Nieuwenoord) gemeenschap, waarin iedereen zijn of haar steentje bijdroeg. Het resulteerde uiteindelijk in een prachtige boerderij met, destijds, een kaasmakerij en logeer-appartement voor ouders van cliënten. Helaas heeft onze veel te jong overleden Jur het niet meer mee mogen maken. De eerste steenlegging was dan ook bitterzoet.

Wat heb ik veel geleerd en gedaan de afgelopen jaren op die plek. Allereerst natuurlijk het begeleiden van veel cliënten en opleiden van stagiaires. Maar ook: geiten melken en kaasmaken, trekker rijden, schoolklassen begeleiden, groepen toespreken, meehelpen enorme feesten te organiseren (bijvoorbeeld de boerderijdagen en de highlandgames) etc, etc. En, als kers op de taart, dierenbevallingen, een blijvend ontroerende belevenis. Ondertussen bleek het voor Willem en mij wat te veel om met zijn tweeën te doen en waren er meerdere teamleden bij gekomen, elk met hun eigen inbreng en talenten.

Ik ben dankbaar en trots op die tent, waar ik meer dan de helft van mijn leven heb gewerkt. Dankbaar ook voor alle mensen die ik in de loop der jaren heb leren kennen, daar ben ik van gegroeid. Ik heb inmiddels afscheid genomen van de boeren en boerinnen met lekkere taart en geniet al van mijn vrijheid door vrije dagen die ik nog had. Ik blijf nog verbonden met het prachtige Namen Noemen en mettertijd misschien vrijwilligerswerk , maar voorlopig even helemaal niets!

Als laatste musketier draag ik nu het vaandel over aan de jongere generatie. Wees zuinig op “ons erfgoed” maar vooral: geniet ervan.

Shelly Bakkers