Op 3 april gingen ouders en professionals van Amerpoort en een aantal externen in gesprek over pubers met ernstige beperkingen. Wat vragen zij van ons? En wat hebben wij te bieden?
Wat het ons opleverde: Herkenning bij elkaar. De uitwisseling tussen professional en ouder is heel waardevol. Elkaar beter leren verstaan.
Een ontdekking was: Het is altijd maatwerk, je kunt niet altijd een passende oplossing vinden voor wat deze pubers van je vragen. Het vraagt veel gesprek en zoekwerk en is soms een lastige zoektocht. Wat helpt is om ‘deze puber’ als ‘deze persoon’ beter te leren begrijpen: wie is hij of zij en wat heeft hij of zij in zich bij het volwassene worden?
De onderwerpen die besproken werden
Hoe ga je om met op de mond zoenen, door een kind naar de ouders? Of op schoot willen zitten. Wanneer vind je het niet meer goed? Of blijft dat oké, want zijn dit behoeften passend bij het niveau van je kind? Hoe zorg je dan dat het veilig blijft wat betreft misbruik door anderen? Kun je hem/haar iets anders aanbieden? Voetmassage? Op de bank zitten tegen elkaar aan? Of kun je je kind leren: bij mama wel, verder niet?
Hoe stel je grenzen in seksueel gedrag van puber, bijvoorbeeld rijden tegen de hoeken van de tafel. Heb je de behoeften van het kind goed in zicht? Speelt er iets medisch, bijvoorbeeld blaasontsteking? Kun je met een verwijzer werken waardoor iemand op een meer passende plek en tijd dit soort gedrag gaat laten zien?
Ethische discussie
Opvoeding van pubers is ook altijd een ethische discussie. Ga je iemand uitdagen om ook andere interesses te krijgen? Of blijf je tevreden met wat je al kent van iemand? Wat schiet deze puber ermee op als je gaat stimuleren en uitdagen? Nu? En op langere termijn? Heeft iemand door de puberteit iets anders nodig dan eerst? Je weet het pas als je het gaat uitproberen, want uit zichzelf vragen ze er meestal niet om. Hoe weet je als ouder of opvoeder dat je het goede doet?
Als je deze jongeren probeerruimte wilt geven, net als andere jongeren, is het nodig dat je de controle een stukje houdt. Iemand mag experimenteren, maar het moet veilig blijven. En ook denk je van tevoren al na over wat de gevolgen kunnen zijn in de toekomst. Kinderen zonder beperkingen hebben vaak zelf de vraag voor meer zelfstandigheid, nu moeten wij hen stimuleren om zelfstandiger te willen en kunnen zijn. In deze zin ben je als ouder bezig om het kind te stimuleren los te komen van jou, maar dat voelt als ouder heel tegenstrijdig als je ook weet dat hij of zij altijd afhankelijk van jou gaat blijven.
Tips
- Meer informatie over puberteit en EVB: Meervoudig ondersteund pubers: een website voor ouders van pubers met ernstige beperkingen.
- In Utrecht heeft de Hoogstraat sportclubs voor kinderen met een handicap, ook voor kinderen met een ernstige handicap: Only Friends.
- Een ouder heeft een jonge PGB’er gezocht en die gaat nu met de puber mee naar plekken waar jonge mensen graag komen: snackbar, zwembad.
Vervolgvragen aan Amerpoort van de aanwezigen voor een vervolg:
- Vaker met elkaar in gesprek over puberteit of andere gerelateerde onderwerpen.
- Medewerkers scholen zodat dit onderwerp op de locaties meer aan de orde komt.
- Bekendheid stimuleren van het LIS-consultatieteam (lichaam, intimiteit, seksualiteit).