Werken in de V.S.: communicatie

Negen weken werken in de V.S. (deel 3)

“Hey, how are you?” Met deze zin begint bijna elk contact in de V.S. De vraag wordt overal enthousiast gesteld, vergezeld van een vriendelijke glimlach. Hierna volgt meestal niets. Op naar de volgende. Op straat is dat logisch, bij wonen en werken in een gemeenschap had ik vooraf andere verwachtingen.

In het team waar ik gewerkt heb, werd niet veel gesproken. Een dienst van een collega begon met: “Hi”, en de collega ging iets doen. Ik heb in twee maanden tijd niet gemerkt dat er overlegd werd over het verdelen van werk en taken.

Teamleider

Tijdens teamvergaderingen deed de teamleider het woord. Er werd geen gebruik gemaakt van een agenda. De teamleider praatte en de teamleden luisterden. De teamleider zei wat er gedaan moet worden en wat de nieuwtjes waren. Zaken die collega’s bezig hielden kwamen niet ter sprake. Er werden opdrachten gegeven en over samenwerken of het gebrek daaraan werd gezwegen.

Mijn werk bij locatie Parkwijk bestaat voor een groot deel uit het voeren van gesprekken. Gesprekken waarin ik vragen stel, vragen gesteld krijg en luister. Wanneer ik een vraag stelde aan een collega van de gemeenschap, kreeg ik beleefd en kort antwoord. Toen zich dat bleef herhalen kreeg ik het gevoel dat mijn vragen werden gezien als een ongewenste intimiteit.

Gemeenschap

Tijdens een bijeenkomst met de vier locaties van de organisatie werd een tijdscapsule geopend. Een envelop waarin een jaar geleden doelen waren gestopt die de gemeenschap wilde behalen. Een van de doelen was om een welkom gevoel geven aan de buitenlandse vrijwilligers. Aan mij werd gevraagd of ik vond dat dit doel behaald was. Ik was pas drie weken deel van de gemeenschap. Ik voelde mij niet op mijn gemak door de vraag, temeer omdat ik het eerste weekend alleen in huis was geweest zonder dat mij dat verteld was. Ik heb verteld dat ik mij verbaasde om het gebrek aan communicatie. Vooral omdat de organisatie zich een gemeenschap noemt. Er werd geluisterd en ik werd bedankt voor mijn bijdrage.

Twee dagen later werd ik door de directrice uitgenodigd voor een lunch. Ze wilde graag uitgebreider horen wat mijn visie was en zij vroeg mij of ik aanbevelingen had. Ik heb verteld over het belang van communicatie in de samenwerking met de bewoners en in het team. Het belang om bewust te zijn wat voor invloed communicatie heeft ook wanneer je niet praat. De directrice heeft mij daarna gevraagd om een training te geven aan de medewerkers van vier huizen.

Training

Ik heb mij goed voorbereid en heb twee stafleden betrokken bij het uitwerken van mijn training. Ik heb o.a. verteld over ruis, non-verbale communicatie en werken met contactcirkels. Het effect van mijn verhaal op de samenwerking tussen medewerkers en hun veelal niet sprekende bewoners was enorm. Ineens werden er vragen gesteld en was er contact!

Voor de daarop volgende vergadering was er een agenda gemaakt. Deze vergadering begon met een rondje: “Hey, how are you today?........”

Over de auteur

Agnes Sterk is gezinscoach op locatie Parkwijk en schreef een serie blogs over haar verblijf als begeleider in de V.S.

Locatiezoeker

Wij helpen je graag!

Heb je een zorgvraag of wil je meer weten over onze dienstverlening? De consulenten van het Klantbureau staan klaar voor (aanstaande) cliënten, familie of vertegenwoordigers en verwijzers. Voor alle algemene vragen kunt u 24 uur per dag terecht bij de receptie van Amerpoort: 035 647 5555 -  info@amerpoort.nl

035 647 52 52 (werkdagen van 8.30 tot 12.30 uur)
Klantbureau