Van alle bewoners bij Carpe Diem heeft Esther de kleinste kamer. In haar kamer staan grote kasten vol opbergdozen, want ze verzamelt graag. Volgens begeleider Annemiek lijkt het wel de Bruna: “Esther verzamelt van alles! Boekjes, sleutelhangers, elastiekjes, pennen…” Wanneer we over de verhuizing beginnen geeft Esther aan dat ze dat moeilijk vindt. “Ik baal ervan dat ik wegga. Daar ben ik misselijk van”, zegt ze. Annemiek probeert haar een beetje op te vrolijken. “In de nieuwe kamer krijg je een mooie zithoek. Met een bankje voor je visite. Dat is toch hartstikke leuk?” Esther knikt, want ze krijgt graag visite.
Vragen
Ondertussen komt Tuba de kamer van Esther binnen en ook zij probeert haar huisgenoot de voordelen van de verhuizing in te laten zien. “Je kunt een nieuwe kast kopen. Voor al je spullen. En een bank. Daar heb je nu geen plek voor”. Eigenlijk vindt Tuba, die er al sinds de opening van Carpe Diem woont, het ook best spannend om te gaan verhuizen. Ze heeft er wel een paar vragen over. Bijvoorbeeld of ze boven of beneden komt te wonen. “En krijgen we een groot openingsfeest? Net als hier toen?” vraagt ze aan Annemiek. “Dat denk ik wel” zegt ze. “Daar gaan Gijs en Ineke (managers, red.) vast voor zorgen!”
Gek op geld
Tuba vertelt dat ze heel hard aan het sparen is voor haar nieuwe kamer. “Ik krijg geld van papa en mama. En ik heb geld gekregen van het offerfeest. Het gaat allemaal in het spaarpotje voor de nieuwbouw. Daar doe ik erg mijn best op.” Ze vindt het sparen wel moeilijk: “Want ik ben gek op geld! En op winkelen!” roept ze lachend.
Lift
“Esther, wil jij nog iets weten lieverd?” vraagt Tuba als het bijna tijd wordt om naar de bouwplaats te lopen voor een foto. Na even denken vraagt ze: “Krijgen we een lift?” Annemiek legt uit dat er alleen een trap is in de nieuwbouw. “Een lift is heel duur. En die hebben we nu toch ook niet?”
Dansen en zingen
Als we voor de nieuwbouw staan begint Tuba spontaan te dansen en te zingen. Ook Esther doet mee. Ze zijn heel blij en poseren graag voor de foto bij dit blog. Daarna willen ze niet alleen met z’n tweeën, maar ook met Annemiek op de foto. “Mevrouw, mogen we de foto’s ook hebben?” Nadat beloofd is dat de foto’s dezelfde middag nog worden toegestuurd beginnen de dames onmiddellijk weer te dansen en te zingen.
(Geschreven door Anne Baas, namens Esther, Tuba en Annemiek)
${carousel}