Tijdens dit gesprek komen veel dilemma’s naar boven. Want hoe moeilijk is het voor een moeder om haar kind toe te vertrouwen aan een onbekende ander. Komen de ideeën van opvoeden overeen, hoe doorloopt je kind de periode als puber? Ada vertelt dat ze enorm veel respect heeft voor de begeleiding, tegelijk toont zij zich met haar gezin kritisch en betrokken in de zorg en begeleiding van Walter. Desondanks zijn er pijnpunten, bijvoorbeeld de sluiting van de kapsalon op ons terrein of wisselingen van personeel zorgen voor onrust bij Walter. …
Voor Ada zijn er meer dilemma’s. Zelf heeft zij ook gewerkt bij Amerpoort. Als professional kijk je met een bepaalde blik naar de zorg en leefsituatie van je kind. We ontdekken tijdens het gesprek dat we allebei onze loopbaan zijn begonnen als begeleider in de zorg. Dat geeft herkenning. We wisselen onze visies en ervaringen uit.
Al met al heeft mijn gesprekspartner te maken met een stapeling van dilemma’s, waarbij het heel ingewikkeld is om een balans te vinden en je zorgen een plek te geven. En ook ik kan helaas haar zorgen niet wegnemen. Voor mij als bestuurder is het niet maken van keuzes geen optie. Ik moet me houden aan verplichte bezuinigingen vanuit onze overheid en wil een gezonde organisatie waarborgen.
Voor mij persoonlijk, maar zeker ook voor Amerpoort, staat goede zorg voorop. De kwaliteit van de zorg moet op hetzelfde niveau blijven, daar willen we niets op afdoen. Een besparing op de kosten moet dan dus komen uit de extra’s. En wat die extra’s zijn, daar ga ik over in gesprek met cliënten, verwanten en medewerkers. Maar welke keuze we daarin ook maken, zoals het sluiten van de kapsalon, helaas zullen cliënten hiermee te maken krijgen.
Ook ik heb mijn dilemma’s, hoewel ze van een totaal andere aard zijn wanneer uw kind, broer of zus cliënt is van Amerpoort. Ik heb zelf gekozen voor dit vak en heb daardoor ook te dealen met de vraagstukken die mijn rol bij Amerpoort met zich meebrengen. Het belang van onze cliënten staat voorop, maar ik heb tegelijk de verplichting om minder geld uit te geven. Voor verwanten is er geen sprake van een keuze.
Regelmatig schuif ik aan bij bijeenkomsten voor verwanten, of cliëntenraden. Ook ga ik op werkbezoek. Want de gesprekken met cliënten, hun familie en natuurlijk ook begeleiders, leveren mij waardevolle inzichten op. Zo hadden we al besloten de boetiek te gaan sluiten, maar heroverwegen we dit nu, op grond van de gesprekken met verwanten en medewerkers. Een kritische blik vanuit het perspectief van de betrokken ander helpt mij in mijn keuzes, hoe beladen deze soms ook zijn.
Ada laat mij zien hoe intens ouders betrokken zijn bij hun kinderen. Deze ouders vertrouwen de zorg voor hun kind aan Amerpoort toe. En wij willen mensen met een verstandelijke beperking een zo goed en gewoon mogelijk leven laten leiden.
Denk vooral mee en blijf kritisch. Want uw inbreng is voor ons onmisbaar!
Over de auteur
Paul Willems
bestuurder Amerpoort