Schnayder van Krimpen (20) woont sinds 1 januari 2021 op de locatie Hardenbroek in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn. Hij heeft een mooi appartement met alle voorzieningen en woont er min of meer zelfstandig. Schnayder had een lange weg te gaan, voor hij daar op zijn plek zat. Samen met zijn moeder Ingrid deelt hij zijn verhaal over hun zoektocht.
Voordat Schnayder naar Amerpoort kwam, woonde hij op een groep van een andere zorgorganisatie. “Dat ging lange tijd best goed. Maar op een gegeven moment werd de begeleiding slechter, ze hadden steeds vaker geen tijd voor ons”, zegt Schnayder. Ingrid vertelt verder: “ Er was dagbesteding in de vorm van vrijwilligerswerk bij een kringloopcentrum. Maar de begeleiding van Schnayder bestond uit vrijwilligers. Dat was niet wat hij nodig had en leidde tot veel stress. Dagbesteding bij een andere organisatie waar hij wel graag naartoe wilde en kon groeien, was helaas niet mogelijk. Dat paste niet in hun beleid. Tegelijk was Schnayder, als elke jongere, hard op zoek naar vrienden en een sociale omgeving. Zijn motivatie om naar de dagbesteding te gaan, werd steeds minder. Het gevolg was dat hij iedere dag op straat rondhing en daar verkeerde, vaak criminele vrienden kreeg. Gelukkig gebruikte hij of dealde hij niet.”
Ontploffing
“We wilden niet blijven afwachten en hebben een cliëntondersteuner gevraagd om mee te kijken met ons en de zorgorganisatie. Gezien zijn indicatie had Schnayder een veilige woonplek nodig en recht op een betere ondersteuning en behandeling. Maar op zijn groep konden ze dat niet bieden. Ondertussen ging het steeds minder goed met Schnayder. Als hij ‘ontplofte’ op de groep, betekende dat een time-out bij ons huis. Wat natuurlijk ook de nodige spanning gaf. Want hij had altijd spijt van zijn ontploffing en stress over wat het gevolg zou zijn.”
Nergens plek
Ingrid: “Toen hebben mijn man en ik samen besloten dat hij ergens anders moest wonen. Want waar hij nu woonde, werd geen actie ondernomen. Het was tijd om de woonomgeving aan te gaan passen aan Schnayder, anders ging hij koppie onder. Ik ben gaan bellen en zoeken, maar er was natuurlijk nergens plek. Ik kwam ook in contact met Karin van Rooijen van het Klantbureau van Amerpoort. Zij zei dat Schnayder prima zou passen binnen Amerpoort, maar er was helaas geen plek. Hij kon wel op de wachtlijst, maar dat zou wel vijf jaar kunnen duren. Ik begreep het natuurlijk, maar wist ook dat dit voor Schnayder te laat zou zijn. De kans was levensgroot dat hij dan al het criminele circuit ingetrokken zou zijn. Van zijn zachte, sociale en vrolijke aard was weinig meer te zien.”
Onverwacht telefoontje
Ingrid had de moed eigenlijk al opgegeven toen ze twee maanden later tijdens een boswandeling een verrassend telefoontje kreeg, van Karin van Rooijen. “Zij vertelde me dat mijn verhaal haar zo had aangegrepen en dat er onverwacht toch een passende plek beschikbaar was gekomen. Dat was zo’n mooi moment! Ik kan er nog emotioneel van worden. Volgens Karin was Hardenbroek de ideale plek voor Schnayder. Daar zat een heel sterk team dat hem precies de begeleiding zou kunnen bieden die hij nodig had. En dan ook nog een eigen appartement. Ik kon het bijna niet geloven.”
Hele dag in bed
“Toen ik het hoorde schoot ik eerst wel even in de stress”, lacht Schnayder. “Het kwam voor mij totaal onverwacht. Ik wist niet wat ik denken moest. Waar ga ik naartoe? Vind ik de begeleiders wel lief? Allemaal dat soort dingen. Maar ik had er wel veel zin in!” Op 3 januari 2021 is Schnayder echt op Hardenbroek gaan wonen. “De eerste dag was heel erg spannend! Ik heb de hele dag alleen maar in m’n bed gelegen. Het was altijd mijn grootste droom, mijn eigen huis. Maar ik moest het even allemaal op me laten inwerken.”
Een leven en een thuis
Ondertussen woont Schnayder alweer anderhalf jaar op Hardenbroek. “Ik ben heel erg blij hier. In Nieuwegein had ik een kamertje van twee bij twee, hier heb ik écht m’n eigen huis. Ik ontvang hier vrienden en familie, heel gezellig. Elke ochtend bespreek ik met de begeleiding mijn dag en om half 8 ’s avonds sluiten we de dag af. Soms wil ik dat niet, maar dan zeggen ze dat ze het heel belangrijk vinden en altijd graag willen weten hoe het met me gaat.” Ingrid is erg enthousiast over de nieuwe plek van Schnayder: “Hij heeft nu gewoon een leven en een veilig thuis. Hij kan eten ophalen of bij de inloop eten. Hij leert nu ook zelf koken met de begeleiding en houdt zijn eigen stekkie schoon. Hij heeft zelfgekozen werk, ontspanning en begeleiders die hem snappen en duidelijk zijn. Echte zorg op maat. Hij doet dingen die wij eerst niet voor mogelijk hadden gehouden. Via de EVA-app kan ik de rapportage zien. Zo weet ik hoe het met Schnayder gaat en wat hij allemaal doet. Het leven is rustig geworden. Ook voor ons. Wij hebben onze vrolijke, sociale en zachte jongen weer terug! Ongelofelijk, wat de woonplek met iemand doet!”
