Van halve wielen en samenwerken

Een blog van Ada Hollenberg, moeder van Walter.

Lieve Walter.

Ken jij dat liedje wat vaak gezongen wordt als er een doelpunt wordt gescoord? De ene tribune joelt naar de supporters van de andere partij “'t Is stil aan de overkant, 't is stil aan de overkant” wat zoveel wil zeggen als: jullie zijn aan de verliezende hand en daarom dus stil, niets te juichen of joelen.

Vandaag, 12 mei, de dag van de Zorg, mag ik deelnemen aan een soort burenbezoek van “de overkant” beter bekend als zorginstelling Sherpa. Er zijn best veel mensen die iets te melden hebben, maar de ervaringsdeskundige cliënten mogen aftrappen, met verwanten in gesprek over hoe het kwaliteitsrapport eruit ziet. Op inhoud verschilt het allemaal niet zoveel, de belangrijkste vraag is: Wat is de winst voor de bewoners van beide instellingen?

Mooie woorden op papier, indrukwekkende cijfers, vaak wat moeilijk te begrijpen taal. Allemaal mooi, allemaal vast wel ergens goed voor, maar het gaat om de zorgvragers, de bewoners van de woonparken, maar ook van de buitenlocaties. Daarna mogen begeleiders en andere medewerkers er iets van vinden, en daarna de kopstukken die echt iets in de melk te brokkelen hebben.

Toen ik de uitnodiging om deel te nemen in mijn mailbox aantrof had ik in eerste instantie zoiets als: geen zin, geen tijd, en al helemaal niet op mijn vrije dag. Later realiseerde ik me dat we het zwaar hebben in de zorg, en je mond houden heeft nog nooit iets veranderd, dus hoppa, ik verman (of ver-vrouw) me en mail terug dat ik toch maar even ga aanschuiven.

Gaande de ochtend komt er iets van herkenning. We dienen hetzelfde doel, we willen hetzelfde voor onze bewoners, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen, samen werken aan een goed leven, maar nog liever even niet met “de overkant” ongeacht wat de overkant is, het is eigenlijk te gek voor woorden. We willen een goed leven voor onze bewoners en een fijne werkplek voor onszelf en onze collega’s.

Waarom zouden we eigenlijk niet gaan samenwerken? Een goede buur is tenslotte altijd nog beter dan een verre vriend, en goede buren zijn, dat kunnen we al. De gemeenschappelijke medische dienst is daar een goed voorbeeld van. Waarom dan niet expertise delen, misschien zelfs personeel, flexers, de supermarkt, maar wat veel belangrijker is, niet langer – 't is stil aan de overkant – want er is geen overkant meer. We zijn één grote zorgclub geworden met mensen die het beste voorhebben met elkaar. Ik realiseer me dat het vast niet 1,2,3 geregeld zal zijn, maar een mens mag blijven dromen toch?

Als we nu eens gaan stoppen met dingen doen die geen functie hebben, stoppen met doen wat geen zin heeft of niets oplevert. We gaan samenwerken op alle niveaus, zoeken niet het maximale, maar dat waar we met elkaar wat aan hebben. Vanuit die positie bouwen we naar een mooie en betere toekomst voor jou, voor je huisgenoten, en voor alle bewoners van Sherpa en Amerpoort. Laten we stoppen met het wiel uit te vinden, als het halve wiel misschien al klaar is aan “de overkant” met een beetje puzzelen maken we er samen een heel wiel van. De zorg zit in zwaar weer, er zijn zorgen om de zorg, maar met elkaar kunnen we ervoor zorgen dat we de goede kant weer opgaan.

Als jij nu eens een vooronderzoekje gaat doen. Je gaat eens lekker op de fiets erop uit met je begeleider en doet een rondje over Sherpa. Kijk eens goed om je heen, het is een prachtig terrein met mooie zorgwoningen. Ook daar is personeel en worden leuke dingen gedaan. Vraag eens iemand om een dansje te komen doen op donderdagavond in het Cultureel Centrum van Amerpoort. Misschien kom je de bestuurder van Sherpa tegen, dan moet je wel even groeten want het lijkt me best een aardige man. Geef gelijk even door dat ik op het grote spandoek sta vooraan de poort bij Amerpoort om iedereen welkom te heten, want wat mij betreft is “de overkant” meer dan welkom!

Ik benoem jou tot Manager Verbinding, dat is je in het verleden al heel vaak goed afgegaan. Nu wordt het tijd om jezelf te verbeteren, begin maar eens met je lieve glimlach en je mooie kop te laten zien bij de buren, je weet nooit waar het goed voor is.

Over de auteur

Ada Hollenberg is moeder van Walter.
Dit blog verscheen eerder op daatjes.wordpress.com.

Wij helpen je graag!

Heb je een zorgvraag of wil je meer weten over onze dienstverlening? De consulenten van het Klantbureau staan klaar voor (aanstaande) cliënten, familie of vertegenwoordigers en verwijzers. 

Klantbureau