Werkdruk, welk team heeft er niet mee te maken? In tijden van personeelstekort, corona en ziekteverzuim speelt het bij veel zorgteams. Eigenlijk hebben we weinig te maken met werkdruk, concludeerde het team van Amerpoort woonlocatie Marketensterlaan in De Meern in een teamevaluatie. Wat is hun geheim? Coördinerend begeleider Laila el Aarbaji-Zouin vertelt in dit blog over hun ervaringen en geeft tips.
De periode rondom corona was een hectische tijd voor de Marketentsterlaan. Lichtelijke paniek, want onze planning liep niet meer zoals het was. Personeel moest thuisblijven, omdat ze mogelijk besmet waren met corona en we hadden verloop in personeel. Ook diende zich een aantal uitdagende nieuwe bewoners aan. Gaan we dit wel met elkaar redden? Stiekem was er voor mij geen andere optie, maar toch speelt dit in je hoofd.
Met het team probeerde we het hoofd koel te houden. Al snel hing er een document op het whiteboard, waar alle toekomstige acties werden opgeschreven. Acties die dus de aandacht nodig hebben, maar ‘nu even niet’. Dit gaf rust; het staat geparkeerd en wordt later opgepakt.
Teamscan
Ook de teamscan over risico's, Pythia, stond op deze lijst. Toen er ruimte was en wij eindelijk weer voorzichtig bij elkaar mochten komen, hebben we de teamscan in de teamvergadering met elkaar gemaakt en besproken. Onze manager, Martijn de Winter, zat erbij en merkte op dat ‘werkdruk’ geen risico is. Hij checkte: klopt dit?
Dat is bijzonder dat werkdruk geen risico is, aangezien wij wel alle ingrediënten in huis hebben om werkdruk te ervaren; verzuim, personeelstekort, veranderende doelgroep, corona. Als team hebben wij hier toen bij stil gestaan. Hoe hebben wij ervoor gezorgd dat wij geen last hebben van werkdruk? Hoe vertaalde dat zich in het gedrag van het team en welke invloed heeft dit op de locatie gehad?
Nu even niet
Eigenlijk was de conclusie: wij hebben genoeg te doen en de agenda/planning is vol, maar wij voelen geen werkdruk. Wij zeggen ook vaker ‘nee’. We hebben als team bijvoorbeeld besloten om nu geen stagiaire aan te nemen. Dit is geen onwil, maar een bewuste keuze om geen extra werk te creëren. Dit betekent niet dat wij helemaal geen stagiaire meer willen, maar ‘nu even niet’.
Wat is nou echt belangrijk? Hier waren wij het ook al snel over eens: goed voor onszelf zorgen om nog beter voor onze cliënten klaar te staan. Het beste advies dat wij kunnen geven is: nu 'NEE' zeggen, om op een later moment gezond 'JA' te kunnen zeggen.
Structuur
Ik durf wel te stellen dat wij op de Marktentsterlaan een duidelijke structuur hebben in zaken. We maken grote projecten overzichtelijk en wij maken daarin goed gebruik van elkaars kwaliteiten. Door prioriteiten te stellen is het team niet omgevallen en hebben de bewoners de ondersteuning gekregen waarop ze rekenen.
Hierbij nog wat tips:
Ga in tijden van crisis terug naar de basiszorg (aandacht/gesprekken, medicatie, eten).
Moet ik nu handelen of kan dit wachten? Koop tijd, door er op een later moment op terug te komen en rust te bewaren.
Stel jezelf vaker de vraag over waarom je iets doet voor een bewoner en of dat jij degene bent die dit zou moeten doen.
Kijk met je team kritisch naar het dagprogramma.
Ga als team in overleg met je manager, stel prioriteiten en maak een planning voor aankomend jaar. Dan worden knelpunten zichtbaar en kan je zaken die ‘moeten’ op een zorgvuldige manier borgen en hoef je je hier als team niet meer druk over te maken.
Als team checken we bij elkaar hoe het gaat en als coördinerend begeleider signaleer ik actief op werkdruk. Als ik signalen krijg, dan speel ik hier direct op in. Denk bijvoorbeeld aan de maandelijkse evaluaties; dit hoeft niet altijd uitgebreid. Het geeft iemand al lucht dat hij/zij de ruimte heeft om dit in een paar zinnen op te schrijven.
Geen paniek en houd je hoofd koel. Hoe doen wij dat dat?
- Neem op tijd pauze.
- Stel reële eisen aan jezelf.
- Deel je zorgen met je collega's.
- Vraag hulp, ook als je toegezegd hebt iets te doen.
- Durf ‘nee’ te zeggen.
Foto: Ontspannen werksfeer op de Marketentsterlaan: begeleider Jolanda de Graaf met bewoonster Rita.