Een donor is iemand die na zijn dood zijn organen aan iemand geeft die ziek is.
Deze persoon is ziek omdat bijvoorbeeld zijn hart niet goed werkt.
Je mag donor zijn als je ouder bent dan 12 jaar en je zelf moeilijke beslissingen kan nemen.
Als je niet zelf kan beslissen, noemen we dat wilsonbekwaam.
Zelf beslissen of niet?
Over wilsonbekwaam zegt de nieuwe wet het volgende:
De wettelijk vertegenwoordiger* van een cliënt die wilsonbekwaam is mag namens die cliënt zeggen wat er met de organen gebeurt.
Dit wordt opgeschreven op een website. het donorregister.
In het donorregister kan een cliënt de volgende keuzes maken:
1) Ik vind het goed om mijn organen te doneren als ik dood ben.
2) Ik vind het NIET goed om mijn organen te doneren als ik dood ben.
3) Mijn wettelijk vertegenwoordiger bepaalt wat er met mijn organen gebeurt als ik dood ben.
Als de cliënt is overleden kan de wettelijk vertegenwoordiger de keus van de cliënt in het register uitvoeren, of een andere keus maken.
Ziekenhuis
In het ziekenhuis moet de dokter vragen of de cliënt bewust een keuze heeft gemaakt (wilsbekwaam). We noemen dat vergewisplicht. De dokter vraagt dit aan de huisarts, of andere dokters. Hij kan het ook vragen aan familieleden. De dokter moet zijn best doen om informatie te krijgen. We noemen dat inspanningsverplichting.
Eerst wel wilsbekwaam en later niet?
Wat moeten we doen als een cliënt die eerst wilsbekwaam was en een keuzeheeft gemaakt, maar later wilsonbekwaam werd?
Volgens de wet moeten we dan de wens van de cliënt uitvoeren. De wettelijk vertegenwoordiger kan een andere keuze maken. Hij mag dat zelf weten.
*Een wettelijk vertegenwoordiger is een curator of mentor. Dit staat in het dossier van de cliënt. Als er geen wettelijk vertegenwoordiger is, wordt de nabestaanden van de cliënt gevraagd of zij de organen willen weggeven.
Steffie legt het stap voor stap uit
Op de website van Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) legt Steffie in begrijpelijke taal uit hoe de nieuwe donorwet werkt.
Zie ook: