Aicha: “Amin heeft een verstandelijke beperking en een taalachterstand. Ook heeft hij kenmerken van autisme. Toen hij naar peuterdagcentrum Domino ging, kreeg ik al het advies om Praktische Pedagogische Gezinsbegeleiding (PPG) aan te vragen. Maar we keken het eerst nog even aan.
Het ging best oké thuis. Totdat het vorig jaar niet meer goed ging. Ik kon zijn gedrag niet plaatsen. Ik begreep niet wat er in hem omging. Natuurlijk krijg je veel goed bedoelde adviezen van andere moeders. En misschien zijn “alle jongetjes druk”, maar daarmee kwamen we er niet. Misschien was PPG toch wel een goed idee.”
“Met Mariëlle hadden we gelukkig meteen een klik. Dat voelde goed. Zij stelde voor om video-opnames te maken van momenten waarop we vastliepen met Amin. Dat is natuurlijk spannend. Je stelt je daarmee kwetsbaar op. Iemand komt toch in je gezin. Maar PPG voor ons echt het laatste redmiddel.”
Eye-opener
“Samen naar de video-opnames kijken was echt een eye-opener. Beelden zeggen zoveel meer. Ik dacht echt: “ben ik zo bezig?”. Zo zag ik dat ikzelf soms stoorzender was. Dan was hij aan het tekenen en viel ik hem lastig. En dat moment waarop Amin een potlood liet vallen en ik zei: ga maar zoeken, terwijl ik niet naar hem keek omdat ik boodschappen in de koelkast zette en hjj daar dus vervolgens zijn potlood ging zoeken. Dat werkt niet bij Amin.”
“Ik heb van Mariëlle geleerd minder druk en gehaast te zijn, juist rustig de tijd te nemen en oogcontact te maken als ik iets tegen hem zeg. Amin heeft moeite met overgangen. Dat kan met zijn autisme te maken hebben. Dus als ik zei: “we gaan zo je nagels knippen”, terwijl hij nog op de wc zat, dan kan hij dat niet bevatten. Geen wonder dat ie dan boos werd. Ik zorg er nu voor dat hij eerst kan afmaken waar hij mee bezig is, voordat ik benoem wat de volgende stap is.”
Gezellig
“Dit soort praktische adviezen, kan ik ook toepassen in andere situaties. Zo kan Amin in paniek raken in de supermarkt en zie hem dan maar eens rustig te krijgen. Nu weet ik hoe ik dat kan aanpakken. Amin is gek op de ronddraaiende ventilatoren van de koelcellen. Daar wordt hij rustig van. Dan pak ik zijn hand, ga op mijn hurken zitten en kijken we samen. Vaak wordt hij dan rustig en ach…als dat niet lukt, dan gaan we gewoon naar huis.”
“Ook hebben we gekeken wat achterstand op taal nu betekent. Mijn man Gino wil bijvoorbeeld dat het aan tafel altijd ‘gezellig’ is. Maar Amin begrijpt helemaal niet wat dat betekent en wat er van hem wordt verwacht. Met als gevolg dat het vaak helemaal niet gezellig was aan tafel.“
Timetimer
“En een gouden tip voor iedere ouder is toch wel de ‘timetimer’. Gewoon een keukenwekker van de HEMA. Dat gaf zoveel duidelijkheid. Zo weet Amin nu beter waar hij aan toe is. Bijvoorbeeld dat hij moet stoppen met spelen als de timetimer gaat, omdat we dan aan tafel gaan om te eten. Of dat hij nu lang genoeg naar de ronddraaiende wasmachine heeft gekeken. Het is nu niet meer mijn woord tegen het zijne. Nee, de timetimer geeft het aan. Dat haalt emoties en ‘struggles’ weg. De timetimer is top. Ik heb het al mijn vriendinnen met peuterpubers aangeraden.”
“Eigenlijk is de periode dat Mariëlle ons gezinsbegeleiding gaf, heel snel gegaan. Ik was zo blij met haar kennis en adviezen. Haar ideeën sloten echt goed bij ons aan. Ze gaf concrete tips die we meteen in de praktijk konden brengen. En leerde ons werken met ‘Geef me de 5’. Ik kwam mezelf wel tegen, maar het heeft me zoveel gebracht. Ik kan veel beter op Amin afstemmen, zijn emoties lezen en verwoorden. En hem duidelijkheid en veiligheid geven door samen te vatten - stap voor stap - wat we gaan doen. Amin is nu veel minder vaak boos. Er is meer rust in huis.“
Boekje
“Met Mariëlle hebben we ook besproken hoe we onze omgeving hierin konden betrekken. We zijn echte familiemensen en onze familie is nogal druk en aanwezig. Voor Amin is dat soms lastig. Gino heeft toen samen met Mariëlle een boekje gemaakt over Amin. Een mooi hulpmiddel om anderen te vertellen wie hij, waar hij van houdt, wat hij kan en wat hij juist moeilijk vindt.”
“Ook organiseerden we een bijeenkomst voor onze familie, de buren en een paar goede vrienden. Tijdens deze avond hebben we niet alleen over Amin verteld, maar ook de videobeelden laten zien. Daarmee stelden we ons kwetsbaar op, maar het gaf zoveel begrip. Mijn schoonvader vond het verhelderend. Hij zei zelfs dat hij nog nooit zo naar Amin had gekeken. Ze moeten weten dat Amin toch anders is. Dat het bij hem anders werkt.”
“Ik wil andere mensen vertellen hoe goed dit voor ons heeft gewerkt. Sommige dingen weet je gewoon niet als ouder. En omdat het over je eigen kind gaat spelen gevoel en emotie mee. Soms zie je dingen ook niet meer. Dan ben je alleen maar aan het paniekvoetballen. Als iemand je naar het grote geheel laat kijken, dan is dat zo helpend. Je kan pas duidelijk zijn als je zelf het hele plaatje ziet. Ik had het veel eerder moeten doen. Dat had ik ons als gezin echt gegund. Het woord ‘verrijking’ komt niet in de buurt om te beschrijven wat PPG voor ons heeft betekend.”