Gerlinde Paas: “Wat een cliënt zelf kan moet hij vooral zelf doen”

03 september 2024

“Ik ben van het principe: kijk eerst naar wat de cliënt zelf kan. Kijk wat hij kan leren en kan leren met ondersteuning van technologie. Dan ga je kijken wat hij kan met zijn netwerk, zijn verwanten of met vrijwilligers. En dan pas komt de zorgprofessional in beeld. Die manier van kijken zie je niet altijd in de gehandicaptenzorg of sowieso in de zorg. Dat vraagt ook veel van wat een begeleider gaat doen en hoe die werkt.”

Gerlinde Paas, op 1 september gestart als lid van de raad van bestuur van Amerpoort-Sherpa, is net gearriveerd in Baarn. Met de fiets, vanuit haar woonplaats Utrecht. Niet alleen is ze sportief, ze is ook gedreven en spreekt met passie over de gehandicaptenzorg, die ze goed kent als directeur bij Philadelphia.

“Als je gaat kijken wat een cliënt met technologie kan leren, moet je als begeleider ook weten hoe technologie werkt. Hoe je de juiste mensen om de cliënt heen zet en wat een vrijwilliger of een verwant kan doen. Voor ouders is dat niet altijd fijn, want het gaat toch goed zo met de begeleiders dicht op de cliënt?”

Digicontact
Maar de andere manier van kijken is volgens Gerlinde noodzakelijk vanwege de problemen waar de zorg tegenaan loopt of gaat lopen, zoals minder geld en een krappe arbeidsmarkt. “Maar het is ook een visie”, benadrukt ze, “wat een cliënt zelf kan moet hij vooral zelf doen. Daarmee , draai je mee en lever je je bijdrage."

“Bij Philadelphia hebben we veel cliënten met Digicontact leren werken. Niet iedereen kan het, maar heel veel cliënten kunnen het wel. Het is een grote knop op je telefoon of tablet en als je daarop drukt krijg je gewoon een begeleider te zien. Je kunt daarmee 24 uur per dag je verhaal kwijt en hoeft niet te wachten tot een begeleidertijd voor je heeft. Het geeft heel veel autonomie.”

Kwetsbare mensen
Wat Gerlinde’s nieuwe functie extra bijzonder maakt is de fusie van Sherpa en Amerpoort. “Ik vind het leuk dat Albert en ik allebei door beide organisaties aangesteld zijn. We hebben geen geschiedenis met één van de organisaties. Geen geschiedenis als persoon.”

De overgang van directeur naar bestuurder betekent wel een andere functie, maar Philadelphia is dermate groot dat Gerlinde in de provincie al allerlei bestuurderstaken deed. Daar staat tegenover dat ze als directeur dieper in de zorg stond dan dat ze verwacht dat als bestuurder te kunnen doen. “Ik weet ook dat ik het vervelend vond als bestuurders op de stoel van een directeur gingen zitten. Dat vind ik niet prettig, dus ik ga echt proberen dat niet te doen.”

Met eerdere banen in de Jeugdzorg en de GGZ is de rode draad in Gerlinde’s loopbaan de zorg voor kwetsbare mensen. Waarbij de verschillen tussen de sectoren groot zijn. “Het mooie aan de gehandicaptenzorg is dat mensen zich vaak voor een heel lange periode verbinden aan een cliënt. In een ziekenhuis is de ligduur een dag of vijf, in verpleeghuizen een maand of acht, en hier wonen mensen soms hun hele leven. Dus je hebt een heel andere band als medewerker.”

Fusie
Wat wordt de grootste uitdaging bij de fusie van Amerpoort en Sherpa? Daar heeft Gerlinde natuurlijk ook over nagedacht. “Ik kijk graag een beetje systemisch. Amerpoort en Sherpa zijn allebei heel mooie organisaties met een verschillend verleden. Wat heeft die organisaties gemaakt tot wat ze nu zijn? Als je daarvan kunt leren en de mooie dingen mee kan nemen, wordt een nieuwe fusie-organisatie veel sterker. Het verleden is de basis, die gaat altijd mee en die blijf je ook altijd zien.”

“Van daaruit wil ik naar een logisch opgebouwde organisatie, waarin teams een duidelijke plek hebben. Dus niet alles gelijk bij elkaar vegen, maar goed kijken en gebruik maken van wat ze in te brengen hebben en goed kunnen. Daarmee gaan we naar een toekomst waarin cliënten een zo normaal mogelijk leven hebben met een goede daginvulling –het liefst een baan- en met een netwerk er omheen.”

"Beide organisaties hebben specialisaties en pareltjes die ik nog helemaal niet ken, maar die er wel zijn en die we vooral moeten gebruiken. Samen moeten we proberen de veranderingen die er komen te omarmen, samen gaan innoveren, samen leren en trots worden op elkaar.”

Arbeidsmarkt
Dat alles gebeurt wel in een periode met obstakels, waarvan de arbeidsmarkt de grootste is. “Wat er op ons afkomt is echt wel personeelstekort,” benadrukt Gerlinde. ”Na 2026 wordt het tekort nog groter en dat gaat tot 2045 wel zo’n beetje door. We komen in een periode dat we anders moeten gaan werken. We krijgen niet meer geld, eerder minder, ook dat maakt het ingewikkelder.

We moeten goede zorg blijven leveren, maar ik ben bang dat het wel wat schraler gaat worden.” Gerlinde benadrukt daarbij ook het enorme belang van vrijwilligers, die ze onder meer in actie zag tijdens de Motorrun en het zomerprogramma op Nieuwenoord. “Op die manier kun je goede en warme zorg blijven geven. De samenleving nog meer naar binnen trekken, de bijdrage van cliënten aan de samenleving groter maken, meer in de buurt actief zijn. Er zijn ook zoveel cliënten met talenten die je in wijken kunt gebruiken. Zet mensen in, het geeft ze waarde.”

“Op die manier moet de zorg echt gaan veranderen. Dat vraagt veel van begeleiders, die zijn geschoold in: ‘iemand komt bij ons wonen en we nemen alles over’. Binnen Philadelphia was er zo best veel ‘gehospitaliseerd’: begeleiders die zorg gaan overnemen wat mensen zelf kunnen. Als we daar niet vanaf komen gaan we het in de toekomst niet redden.”

Estafette kennismaking
Er is al een idee om de genoemde pareltjes van Sherpa en Amerpoort te gaan ontdekken. Gerlinde: “Ik heb Albert gebeld en gezegd dat ik het heel leuk zou vinden om elke twee weken een uur met vijf mensen uit de organisatie te praten. Die vijf mensen zoeken dan elk weer iemand uit die twee weken later komen praten. Zo maken we ook kennis met mensen aan wie we dingen voor kunnen leggen. Het lijkt me heel leuk om dat samen met Albert te gaan doen, om de organisatie te leren kennen, zodat mensen ons leren kennen, en om een dwarsdoorsnede van de organisatie te zien.”

En die uitnodiging voor een estafette kennismaking geldt ook voor verwanten en vrijwilligers. Maar gaat de nieuwe raad van bestuur dan niet op werkbezoek in de regio? “Ik vind het heel leuk om locaties te leren kennen,” zegt Gerlinde. “Maar het is het huis van de cliënt. Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn buurman met een paar collega's mijn huis komt bezoeken om te kijken hoe ik woon. Dat heb ik ook tegen de cliëntenraad gezegd. Tenzij ik word uitgenodigd, dat vind ik heel fijn."

-----------------------------------------------------------------------------------------

Gerlinde Paas in het kort
Gerlinde is 55 jaar, getrouwd, heeft vier kinderen (twee zoons en twee dochters) en woont in Utrecht aan de rivier de Vecht, waar ze graag in zwemt. Ze houdt van sporten en maakt graag mooie fietstochten of wandelingen. Haar favoriete liedje is ‘In dit huis’ van Veldhuis en Kemper. Gerlinde zingt ook, in een popkoor.

Gerlinde werkte onder andere als directeur zorg en bedrijfsvoering bij Philadelphia, als directeur bij de Jeugdbescherming Brabant en bij GGZ-instelling Dimence.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Albert van Esterik is ook op 1 september gestart als voorzitter van de raad van bestuur van Amerpoort-Sherpa. Maandag hebben we hem aan u voorgesteld.

Wij helpen je graag!

Heb je een zorgvraag of wil je meer weten over onze dienstverlening? De consulenten van het Klantbureau staan klaar voor (aanstaande) cliënten, familie of vertegenwoordigers en verwijzers. Voor alle algemene vragen kunt u 24 uur per dag terecht bij de receptie van Amerpoort: 035 647 5555 -  info@amerpoort.nl

Klantbureau