Het consultatieteam Cliënt, Internet en Sociale media (CIS) ondervraagt regelmatig een collega, cliënt of verwant over zijn of haar internetgebruik en digitale gewoontes. Zo leren we van elkaar en wordt Amerpoort een mediawijze zorginstelling.
Ditmaal Nelleke Moot, sinds kort begeleider bij locatie Boekweitland in Soest (een groep van Amerpoort binnen een verzorgingshuis van een andere zorginstelling). Daarvoor was Nelleke ruim twee jaar werkzaam als flexer, voornamelijk op buitenwoningen in Baarn.
Hoe was het vandaag op internet?
Rustig. Mail gecheckt, een telefoonnummer opgezocht, iets op intranet gelezen.
Geniet je optimaal van de digitale mogelijkheden?
Pas sinds dit jaar heb ik een mobiel, zo'n Nokia waar je alleen mee kunt bellen (daarvoor was ik echt De Onbereikbare Vrouw haha). Ik weet goed de weg op internet maar hoef het niet voortdurend om me heen. Overprikkeling is wel een dingetje – ik ging van Facebook en LinkedIn af omdat ik gek werd van al die berichtjes (dit zijn nog 389 mensen die u misschien óók kent - stuur ze een vriendschapsverzoek!!!).
Zelf schrijf ik een blog over het werken als begeleider. Zo verwerk ik de dingen die ik tegenkom op de werkvloer: de dilemma's, de verwondering, de lastige en leuke kanten van het werken met mensen. Ik kan het delen via internet, met degenen die geïnteresseerd zijn, maar niets hoeft. Dat vind ik een fijne vorm van delen.
Weet je welke media geschikt zijn voor jou?
De tragere media: YouTube, NPO, mail... Media die niet voortdurend vragen om een reactie maar die ik zelf op een rustig moment kan bekijken.
Begeleid je wel eens iemand bij digitale middelen?
Ik vond het leuk om als flexer te zien hoe er op verschillende groepen met de digiwereld wordt gewerkt. Op de ene groep kijk je met een cliënt op Marktplaats voor sloffen, of zoek je samen een kleurplaat. Op de andere groep ga met een groepje cliënten Pokémon Go spelen in het bos of help je iemand met online kaartjes bestellen voor een concert. Nu werk ik op een groep waar cliënten meer tv-gericht zijn. Eén cliënt wil graag op zijn tablet online broadcasting bekijken van zijn geloofsgemeenschap.
Wat doe je om online risico’s te voorkomen?
Tegen mijn twaalfjarige dochter benoem ik best vaak de dingen die mis kunnen gaan via internet. En dat zijn er natuurlijk veel: je kunt te veel online zijn (verslaving), beelden te zien krijgen die je eigenlijk niet wilt zien, je kunt gepest of financieel uitgekleed worden - maar ook letterlijk uitgekleed. Of stomme zelf kwetsende dingen doen naar anderen toe. Ik probeer het soms in een grapje te verpakken om er geen heikel punt van te maken ('heb je nou een blootfoto van je hamster op insta gezet?'), maar geloof wel dat herhaling en blijven bespreken helpt.
Heb je voldoende momenten met en zonder digitale middelen?
Ik voel me daarin prima in balans. Ooit had ik een huisgenote die de televisiekabel doorknipte omdat ze niet in staat was om de uitknop te vinden. Gelukkig ben ik minder verslavingsgevoelig :-)
Waarom heb je wel of niet gekozen om een selfie te maken voor bij het artikel?
Selfies zijn niet mijn ding.
Wil je het artikel op intranet of op internet?
Maakt me niet uit (er staat niets beschamends in, toch?)
Heb je zelf een vraag aan het CIS?
Nu niet - maar ik weet ze te vinden...
Aan wie wil je de MediaDiamant overdragen?
Aan twee mensen (duo-interview!): Anika Mafait is begeleider aan de Verbindingsweg, een groep met jonge cliënten die stuk voor stuk online te vinden zijn en daarin allemaal op eigen wijze begeleid moeten worden. Eén van die cliënten is Rick, voor wie het online bestaan een grote rol in zijn leven speelt.
Sonja Heijkamp,
CIS-Consultatieteam
Foto boven: de gehaakte diamant gemaakt door Marleen den Hollander.
Lees alle afleveringen van de estafette column Mediadiamant..