Eind van het teamoverleg: 'En dan hebben we nog die avonddienst van donderdag, die moet opgelost worden...'
Het blijft angstvallig stil. We kijken een beetje naar de tafel, of het raam. Iedereen is afgelopen week al een keer extra terug gekomen; voor een Persoonlijk Plan Bespreking, een tandartsafspraak van een cliënt of een extra dienst omdat er iemand uitviel. Het team staat al een tijdje met één man te weinig, en de heldhaftige invallers kunnen niet alles oplossen.
'Toch maar die ene invaller proberen?'
Gaten
Het liefste los je zoveel mogelijk onderling op; omdat cliënten al zoveel gezichten te zien krijgen, om de rust op de groep te bewaren. Maar dat lukt niet altijd.
Als er plotseling een dienst moet worden opgelost, kijk je in het rooster en zoek je naar lege plekken. De gaten in het rooster van de mensen die op dat moment nog niet aan het werk zijn. En die dus in potentie een dienst zouden kunnen draaien.
Privéleven
Praktisch gezien is dit natuurlijk de enige oplossing. Je schuift wat, iedereen geeft een stukje mee en hopla, de boel is weer opgelost. Maar in onze ijver om het rooster rond te krijgen vergeten we soms dat die lege plekken in het rooster nog iets anders vertegenwoordigen.
Een gat in je rooster vertegenwoordigt je privéleven. Dat is je zwemavondje, de middag dat je achter de bar in de voetbalkantine staat, de ochtend dat je gaat helpen bij je dochter op school. Het is je hond die thuis bij het raam op je zit te wachten, je moeder die de laatste tijd wat meer zorg nodig heeft of je partner die het gezellig vindt als je thuis mee eet. Bovendien is het de dag dat je wat bijslaapt, rustig naar de kapper gaat en lekker onder een dekentje op de bank series kijkt.
Chronisch
Al die activiteiten maken dat je de volgende dag weer enigszins fruitig op de werkvloer verschijnt. We weten allemaal hoe belangrijk die dagen zijn. En de meesten van ons hebben periodes meegemaakt dat we te vaak 'ja' hebben gezegd tegen werk, en daarmee 'nee' tegen rust. Daarom zijn er nogal veel collega's die hard oefenen met nee-zeggen. Of eigenlijk niet-gelijk-ja-zeggen.
Een chronische uitdaging voor pro actieve, flexibele, invoelende, hulpvaardige types (voor wie de cliënt altijd centraal staat) zoals wij!
Werken in de zorg betekent dat er flexibiliteit van je wordt gevraagd. Maar hoe flexibel moet je zijn? Je wil niet die persoon in je team zijn die 'nooit terug komt als er een zieke is' – maar je wil ook niet die persoon zijn die haar grenzen niet goed aangaf en vervolgens overspannen thuis kwam te zitten...
Balans
Je hebt je eigen werk-privé balans, maar houdt ook rekening met de balans in het team.
Hoera kortom voor de mensen die een openstaande dienst oplossen.
Daarnaast hulde voor de collega die eens opbelde met: 'Ik heb morgen een dienst openstaan en ik hoop dat je kunt werken. Maar “nee” is ook een antwoord!'
Over de auteur
Nelleke moot is begeleidster bij Amerpoort.