Doel bereikt - door Ilona Oskam

Ilona, begeleider bij Amerpoort, geeft met haar blog 'een stem aan' cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag

Je hebt jezelf in een hoekje weggemoffeld in de hoop dat ik je daarmee vergeet en met rust laat. Helaas voor jou geef ik je  alleen even de tijd om de overgang te verwerken van de reis naar de gymzaal tot het daadwerkelijke sporten. Ik laat het even bij je bezinken en roep je dan bij me. Het parcours dat voor ons ligt, uitgezet door de gym juf, is van het soort dat je in groep 1 tegenkomt. Een balletje pakken, over het bankje lopen, kruipen over een bok en dan op de mat springen waar een mand staat waar het balletje in kan. Wanneer je door de gymzaal naar me toe komt , val je direct op door je manier van lopen. Je houdt je linkerbeen stijf alsof deze van hout is en in het voorbij gaan moet je vanalles even aantikken. Een bal, een begeleider, een hersenspinsel.

Je pakt de bal van me aan en tikt deze een aantal keer overal tegenaan. Ik wijs naar het bankje en bied mijn hand uitnodigend aan voor hulp. Vanuit het niets laat je je op de grond vallen en begin je panisch  te krijsen. De geluidshoogte die je bereikt is van hetzelfde niveau als die van nagels over een schoolbord. Je slaat jezelf hard op je hoofd waarbij je jezelf corrigerend toespreekt: 'Je moet normaal doen! Luisteren! Opstaan en luisteren nu! Niet aanstellen!'. Jouw handen zoeken mijn benen om vast te grijpen. Ik weet dat deze beweging gepaard kan gaan met een paar tanden in mijn kuit en zet een stap naar achter. Wel blijf ik in je buurt en blijf je mijn handen aanbieden voor hulp. Je ogen zijn gitzwart en kijken me indringend aan. Je blik is vol  paniek vanwege de voor jou onmogelijke opgave. Om het vertrouwen dat je in mij moet hebben, maar vooral in jezelf om dit te kunnen volbrengen.

Zo plots als je bent gaan liggen, sta je ook weer op. Je verwrongen hand grijpt de mijne en ik voel je nagels in m'n huid. Toch trek ik me niet terug. Een beetje streng maar vooral aanmoedigend, zeg ik: 'We doen dit samen, ik ga jou helpen.' Voorzichtig zet je een voet op het bankje. Je hand is glibberig van het zweet. Voet voor voet schuifel je over het bankje. Stap voor stap neem je de uitdaging aan en neem je zelf de, voor jou,  grootste obstakel weg. Bij de vijfde en laatste bal hoef ik niet meer  je hand vast te houden. Je laat de bal in de mand vallen en kijkt me vragend aan. 'Goed gedaan, meisje ! Ga maar lekker even liggen' zeg ik tegen je. Nog voordat ik ben uitgesproken ren je al weg en kruip je in foetushouding op de trampoline. Ik loop je achterna en klim ook op de trampoline. Je dikke haar hangt langs je gezicht als de slangen van Medusa. Je doet alsof je me niet opmerkt, dat wat je verraadt is je verkrampte hand die onder je lichaam vandaan komt. Met m'n vingertoppen ga ik over de palm van je hand. Langzaam laat je de ontspanning toe. Eerst in je vingers, na enkele minuten door je hele lijf. Je draait je op je rug, je armen wijduit, alleen je benen nog wat opgetrokken. Met een open blik volg je mijn handelingen. Onvoorspelbaar als je bent draai je je met een ruk weer om. Je grijpt me vast en even voel ik een onbestemd gevoel in m'n buik. Je nagels in m'n schouders, je mond bij m'n nek en ik kan geen kant op.

Kort van stof als je bent, zeg je: 'Knuffel!'

 

Over de auteur

Ilona OskamIlona Oskam, begeleider bij Amerpoort, werkt met cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag. Haar open brief aan Johnny de Mol en haar optreden bij het programma Pauw hebben via social media veel reacties opgeroepen. In een maandelijks blog probeert zij een stem te geven aan de cliënten die zij begeleidt.

Wij helpen je graag!

Heb je een zorgvraag of wil je meer weten over onze dienstverlening? De consulenten van het Klantbureau staan klaar voor (aanstaande) cliënten, familie of vertegenwoordigers en verwijzers. 

Klantbureau